تجربه زیسته تاب آوری در زنان با افزایش وزن

افزایش وزن، یکی از معضلات فزاینده جامعه کنونی و تهدید کننده وضعیت سلامت مانند، دیابت، سرطان و دیگر بیماری های مزمن، در سراسر جهان می باشد. شیوع اضافه وزن و افزایش وزن در جهان رو به افزایش است. با وجود پیشرفت های موجود در زمینه مدیریت افزایش وزن، شیوع آن افزایش فزاینده ای دارد و اطلاعات اندکی از تجارب روزانه این افراد در دسترس است. هدف این مطالعه درک تجارب زیسته با افزایش وزن در زنان بود.
در این مطالعه کیفی که با استفاده از رویکرد پدیده شناسی تفسیری انجام شد، دوازده زن با افزایش وزن به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری داده ها طی مصاحبه فردی نیمه ساختارمند و عمیق انجام شد. متن مصاحبه ها ضبط گردید و پس از پیاده سازی با رویکرد ون مانن(2006) مورد تحلیل قرار گرفت.
تجارب زیسته زنان با افزایش وزن در قالب درون مایه اصلی« تاب آوری» و زیر درون مایه های ، آرزوی تغییر، تلاش امیدوارانه و دغدغه های تاب آوری مشخص گردید.
نتایج نشان داد که تاب آوری، عامل مهمی در تجارب زیسته زنان در تعامل با دنیای اجتماعی بود. به عبارت دیگر، زنان برای تطابق با وضعیت های نامناسب از راهبردهای تاب آوری مانند کاهش وزن، افزایش فعالیت فیزیکی و ارتباط اثر بخش با دیگران استفاده می کردند. پرستاران با آگاهی از مفهوم تاب آوری، توانایی بهتری در پیشبرد سلامتی افراد با افزایش وزن خواهند داشت.