اثر روش پرداخت در بازار برق ایران بر کارایی تولید در چاچوب مدل های عامل محور

از بارزترین مشخصات بازار برق در کشور ما شیوه پرداخت به ازای پیشنهاد به برندگان بازار می باشد. این در حالی است که در اکثر کشورها از شیوه پرداخت یکنواخت جهت تسویه بازار استفاده می شود. در این مقاله به مقایسه تاثیر این دو شیوه بر بهره وری و کارایی صنعت برق در بخش تولید پرداخته می شود. برای بررسی دقیق تر، مدل در سه ساعت کم باری، بارعادی، پیک و سالانه طراحی می گردد. بدین منظور با کمک روش Q-Learning که زیر مجموعه مدل های عامل محور است مدل بازار برق ایران با تمام ویژگی های آن و محدود به نیروگاه های برق خراسان با دو شیوه مختلف شبیه سازی شده و بهره وری در دو سناریو باهم مقایسه می گردد. نتایج بیانگرآن است که روش پرداخت یکنواخت منجر به استفاده از نیروگاه های با کارایی بالاتر جهت تامین برق می گردد. بنابراین در این روش قیمت تمام شده برق کمتر از روش پرداخت به ازای پیشنهاد خواهد بود.