اثربخشی مداخله ی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر عملکردهای اجرایی و انعطاف پذیری شناختی در زنان دارای خصیصه ی نوروز گرایی در شهر اصفهان

نوروز گرایی تمایل فرد به تجربه هیجان های منفی مانند اضطراب، افسردگی و خشم است و به عنوان یک عامل خطرآفرین برای طیف گسترده ای از اختلالات عاطفی در نظر گرفته می شود.
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله ی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر عملکردهای اجرایی و انعطاف پذیری شناختی در زنان دارای خصیصه ی نوروز گرایی در شهر اصفهان بود.
روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی زنان دارای خصیصه ی نوروز گرایی شهر اصفهان در بهار 1396 بود که از بین آنان 30 زن دارای این خصیصه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل (n1=n2=15) گمارده شدند و پرسشنامه ی آیزنک در مورد آن ها اجرا شد (هر گروه 15 نفر).
آزمودنی ها در هر گروه قبل و بعد از مداخله به وسیله ی آزمون های برج لندن و استروپ پیچیده مورد آزمون قرار گرفتند. هشت جلسه مداخله ی ذهن آگاهی گروهی مبتنی بر کاهش استرس برای گروه آزمایش انجام شد.
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد در مرحله ی پس آزمون گروه آزمایش بهبود معناداری در متغیرهای عملکردهای اجرایی و انعطاف پذیری شناختی را نشان دادند (05/0> P).
با توجه به یافته های این پژوهش می توان از مداخله ی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس برای افزایش عملکردهای اجرایی و انعطاف پذیری شناختی در زنان استفاده کرد.