شناسایی ملاکهای جذب اعضای هیئت علمی در ایران (پژوهش آمیخته)

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی ملاکهای جذب اعضای هیئت علمی در ایران با تمرکز بر دانشگاه محقق اردبیلی بود.
برای نیل به هدف، از مطالعه موردی استفاده شد. ابتدا داده های کیفی و بر اساس یافته های آن، داده های کمی گردآوری و تحلیل شدند. جامعه آماری در مرحله کمی، 253 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه محقق بودند که با نمونه گیری تصادفی ساده، 114 نفر برای نمونه گیری برآورد شدند. در بخش کیفی نیز با استفاده از نمونه گیری هدفمند، 10 نفر تحت مصاحبه های عمیق قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه سازمان یافته بود که از روش سه بعدی نگری و بازخورد مشارکت کننده برای اعتباریابی آن استفاده شد؛ در بخش کمی نیز پرسشنامه محقق ساخته بود که ضریب آلفای کرونباخ آن 78% بود. برای تحلیل داده های کیفی از تحلیل محتوای استقرایی مبتنی بر کدگذاری باز و در بخش کمی از مدل معادلات ساختاری با نرم افزار Pls استفاده شد.
یافته ها نشان داد که ملاکهای مد نظر مسئولان جذب، شامل ملاکهای پژوهشی(توجه خاص و معنا دار به چاپ مقالات در مجلات مرتبط با رشته تخصصی، تالیف و ترجمه کتاب، مجری یا همکاری در پروژه های پژوهشی) و ملاکهای آموزشی(سوابق تدریس، عضویت در بنیاد نخبگان، تسلط به زبان انگلیسی) و ملاکهای اعتقادی بود. نتایج مرحله کمی نشان داد که مدل دارای برازش مناسب است. تمام ملاکهای جذب و استخدام اعضای هیئت علمی از نظر اساتید مهم تلقی می شود.
دانشگاه ها با به کارگیری شاخصهای موجود می توانند اعضای با استعدادی را در دانشگاه به عضویت خود درآورند.