بررسی پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه گندم به برهمکنش قارچ میکوریز و براسینولید در شرایط شوری خاک

شوری خاک، رشد، عملکرد و فرایندهای مختلف فیزیولوژیکی گیاهان را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیکی و عملکرد گیاه گندم (Triticum aestivum L.) به عنوان یکی از مهم ترین محصولات زراعی، به کاربرد جداگانه و برهمکنش قارچ میکوریز آربوسکولار (Glomus mosseae) و تنظیم کننده رشد براسینولید در شرایط آبیاری گیاه با آب شور به منظور افزایش احتمالی تحمل گیاه به این تنش بود. گیاهان میکوریزایی و غیر میکوریزایی 14 روزه با براسینولید با غلظت صفر و پنج میکرومولار سه بار و یک روز در میان اسپری برگی شدند، سپس به مدت 10 روز با محلول کلرید سدیم 150 میلی مولار آبیاری و گروهی در مرحله رویشی جهت بررسی مقدار گلیسین بتائین و قند احیا کننده برگی و گروهی پس از پایان رشد به منظور بررسی وزن هزار دانه، وزن سنبله، مقدار پروتئین، ضریب سختی و رطوبت دانه، برداشت شدند. در بین تیمارها، پارامترهای مورد بررسی از جمله درصد پروتئین دانه، وزن هزار دانه بر تیمارهای برهمکنش، تفاوت معنی دار نشان داد که می تواند به دلیل افزایش معنی دار گلیسین بتائین و قند احیا کننده در این تیمار و کمک به حفظ شیب پتانسیل آب درون سلول باشد، همچنین تفاوت معنی دار در برهمکنش قارچ و براسینولید نسبت به کاربرد جداگانه این دو تیمار در شرایط شوری محیط می تواند به دلیل تاثیر جداگانه هر تیمار در کاهش اثرات شوری خاک در گیاه و یا اثر افزایشی آنها با تداخل احتمالی بین هورمون های داخلی باشد.