مطالعه هیستولوژیکی و هیستوشیمیایی هپاتوپانکراس شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus)

در این بررسی 40 قطعه شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) بالغ، بصورت زنده از سد ارس تهیه شده و پس از تجویز خوراکی فرمالین 10 درصد و برداشت کوتیکول به مدت یک هفته در فرمالین 10 درصد نگهداری شدند. پس از تهیه مقاطع بافتی به روش های استاندارد توسط روش هماتوکسیلین -ائوزین،پریودیک اسیدشیف،آلسین بلو،وون کوسا و ماسون تری کروم رنگ آمیزی وبوسیله میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج نشان داد هپاتوپانکراس ازخارج توسط کپسولی نازک ازبافت همبندی پوشیده شده وغدد لوله ای مرکب بوده که در مقطع عرضی، این لوله ها دارای مجرایی ستاره ای شکل متشکل از یک ردیف سلول هرمی تا استوانه ای شامل سلول های استوانه ایی بازوفیلیک با هسته یوکروماتینه (سلول های رشته ایی) و سلول های ترشحی با سیتوپلاسم مملو از ترشحات واکوئله می باشد. تراکم سلول های ترشحی جدار غدد هپاتوپانکراس بیشتر از سلول های استوانه ایی بازوفیلیکی بوده که برروی یک غشاء پایه قراردارند. ترشحات موجود در سیتوپلاسم سلول های ترشحی از نوع ترکیبات غیرکربوهیدراته بوده و بافت همبندی از نوع سست است و درسیتوپلاسم سلول های جداری غدد هپاتوپانکراس هم ترکیبات کلسیمی وجود دارد،که تراکم آن درسلول های رشته ای به حد اکثر خود می رسد. می توان گفت که هپاتوپانکراس سلولهای متفاوت با وظایف گوناگون دارد که برخی سلولها مانند سلولهای S ترشح کننده آنزیم بوده و سلولهای F رشته ای ممکن است محل اندوسیتوز باشند. همچنین سلولهایی که حاوی مقادیر زیادی کلسیم هستند را می توان بعنوان سلولهای R نامگذاری نمود که نقش ویژه ای در ذخیره کلسیم و استفاده از آن در جریان چرخه های زیستی از قبیل پوست اندازی خواهند داشت.