بررسی فنوتیپی تولید بیوفیلم و مطالعه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از شیرینی های عرضه شده در سطح شهر همدان

استافیلوکوکوس اورئورس یکی از شایع ترین علل مسمومیت غذایی است که با مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها به گروهی از آنتی بیوتیک ها مقاوم شده است. افزون بر این، قادر به تولید بیوفیلم است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی فنوتیپی تولید بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از شیرینی های عرضه شده در قنادی های شهر همدان است.
در این مطالعه مقطعی توصیفی، تعداد 370 نمونه شیرینی خامه ای (280 نمونه) و خشک (90 نمونه) به شکل تصادفی از شیرینی فروشی های سطح شهر همدان جمع آوری شدند (اردیبهشت تا بهمن 96). برای جداسازی آلودگی های احتمالی میکروبی، بخشی از نمونه ها با استفاده از محیط کشت اختصاصی ارزیابی شدند. در ادامه تایید مولکولی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده، با استفاده از PCR و تکثیر ژن اختصاصی nuc باکتری انجام شد. برای تعیین مقاومت ایزوله ها از روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستور العمل CLSI و برای شناسایی سویه های مولد بیوفیلم از روش اصلاح شده میکروپلیت استفاده شد.
نتایج نشان داد که 34/64 درصد از شیرینی های خامه ای و 3/33 درصد از شیرینی های خشک به استافیلوکوکوس اورئوس آلوده اند. همچنین نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که بیشترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک پنی سیلین (90 درصد) است. در بررسی کمی تولید بیوفیلم 42 سویه (42 درصد) چسبنده قوی، 17 سویه (17 درصد) چسبنده ضعیف و 41 سویه (41 درصد) بدون توانایی چسبندگی بودند.
مصرف شیرینی خامه ای احتمال آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس را افزایش می دهد و هشداری جدی برای سیستم بهداشتی محسوب می شود. پاستوریزاسیون و نگهداری مواد غذایی در یخچال، کنترل مداوم میکروبی شیرینی جات و غربالگری کارکنان قنادی ها ممکن است میزان آلودگی میکروبی و همچنین خطر مسمومیت استافیلوکوکی را کاهش دهد.