تاثیر عوامل اقلیمی دما و بارش بر الگوی رویش شعاعی راش و بلند مازو در ارتفاعات رشته کوه البرز مرکزی

درختان در طول زندگی به تغییرات محیطی واکنش نشان می دهند. یکی از روش های بررسی واکنش درختان به متغیرهای محیطی، بررسی تغییرات حلقه های رویش درختان با استفاده از علم گاه شناسی درختی است. دما و بارندگی مهم ترین عوامل اقلیمی تاثیرگذار و محدودکننده در رشد درختان هستند. در تحقیق حاضر، اثر دما و بارندگی بر رویش سالانه گونه های راش شرقی (Fagus orientalis Lipsky) و بلندمازو (Querscus castaneifolia C.A. Mey) بررسی شد. جمع آوری نمونه های رویشی از جنگل های بخش2 نکا و هفت خال 2، واقع در بخش مرکزی دامنه شمالی رشته کوه البرز، از سه طبقه ارتفاعی (450، 900 و 1380 متر از سطح دریا) توسط مته سال سنج از دو جهت تنه درخت انجام شد. اندازه گیری پهنای حلقه های رویشی، با دقت 1/0 میلی متر، توسط بینوکولار و میز اندازه گیریLINTAB6 انجام گرفت و سپس سری های زمانی حاصل تحلیل شد. نتایج نشان داد که ارتفاع تاثیر معنی داری در تعیین میانگین رویش بلندمازو و راش دارد. درختان در سه ارتفاع واکنش های متفاوتی به دما و بارندگی سالیانه داشتند. بلندمازو بیشتر از راش به تغییرات اقلیمی حساسیت نشان داد. دما در ماه های پیش از شروع فصل رشد اثر منفی بر رویش درختان بلندمازو در ارتفاع بالابند و اثر مثبت بر رویش این درختان در ارتفاع میان بند و پایین بند داشت. در هر سه ارتفاع، بارندگی خرداد همبستگی مثبتی با رویش بلندمازو نشان داد. درختان راش در ارتفاع بالابند رابطه مثبتی با بارندگی اسفند پیش از رویش و بارندگی فصل تابستان نشان دادند، اما در ارتفاع پایین بند همبستگی معنی داری بین رویش راش و اقلیم مشاهده نشد