نقش دستگاه دهلیزی در بازنمایی فضایی و تاثیر آسیب های آن بر عملکردهای شناختی

علامت شایع اما غفلت شده در اختلال دهلیزی، بروز مشکلاتی در مهارت های شناختی مانند حافظه کوتاه مدت، تمرکز، محاسبات و خواندن می باشد. این تصور که علائم شناختی و عاطفی به طور اختصاصی ناشی از صدمات دهلیزی نباشند، ممکن است بعضی پزشکان را به این باور برساند که چنین علائمی را در بیماران دهلیزی نادیده بگیرند و یا حتی زمانی که این علائم اولین نشانه های بیماری باشد، تشخیص صحیح را از دست بدهند. اطلاعات دهلیزی، نقش مهمی در حفظ آگاهی فضایی دقیق دارد. در مغز، اطلاعات جهت سر و حرکت خود فرد با هم ترکیب می شوند، تا موقعیت خود فرد (Self-location) را تعریف کنند. هدف مطالعه مروری حاضر، بررسی نقش دستگاه دهلیزی در بازنمایی فضایی به عنوان یکی از عملکردهای شناختی و روشن تر ساختن تاثیرات شناختی بیماری های دهلیزی و همچنین توجه بیشتر به جنبه تعاملات شناختی-دهلیزی می باشد.
در مقاله مروری حاضر، مطالعات انجام شده در زمینه ارتباط بین دستگاه دهلیزی و بازنمایی فضایی و همچنین تاثیرات آسیب دهلیزی بر توانایی انجام عملکردهای شناختی خاص با استفاده از تکالیف دوگانه مرور شده است. مقالات موجود در این زمینه با کلیدواژه های دستگاه دهلیزی، هیپوکامپ، بازنمایی فضایی، اختلال عملکرد شناختی و تکالیف دوگانه از بانک های اطلاعاتی Google Scholar، Ovid، PubMed، و Sciencedirectاز سال 1990 تا 2017 مورد بررسی قرار گرفته است.
در اختلالات دهلیزی اغلب نقایص شناختی مانند تمرکز ضعیف و کاهش حافظه کوتاه مدت دیده شده است. در واقع سیگنال های دهلیزی در درک فردی و فرافردی با حواس مربوط به موقعیت کل بدن و حرکت در فضا و جابجایی محیط نسبت به فرد نقش دارد.