تعیین دبی زیست محیطی بومی سفیدرود

دبی زیست محیطی توصیفی از زمان بندی، کیفیت و کمیت آب مورد نیاز برای پایداری اکوسیستم آبی است. هدف مقاله حاضر، ارزیابی روش های متداول تعیین دبی زیست محیطی و ارائه روش بومی سفیدرود است. دبی زیست محیطی سفیدرود با کمک روش های هیدرولوژیکی، هیدرولیکی و شبیه سازی زیستگاه بررسی شد و نتایج به دست آمده به صورت یک پیشنهاد بومی در غالب درصدی از میانگین دبی سالانه بیان شد. طبق ابلاغیه وزارت نیرو، شیوه تعیین دبی زیست محیطی روش تنانت (هیدرولوژیکی) است. این روش به همراه روش محیط ترشده (هیدرولیکی) با سه ایده متفاوت به کار گرفته شد و در روش شبیه سازی زیستگاه نیز فیل ماهی به عنوان گونه شاخص انتخاب و دبی زیست محیطی مطابق با شرایط زندگی گونه هدف بررسی شد. مزایا و محدودیت های روش های بررسی شده معرفی شد. بر اساس نتایج به دست آمده از مقادیر محاسباتی و ضعف ها و قوت های آنها به ترتیب 20 و 30 درصد میانگین دبی سالانه برای حفظ سلامت رودخانه در شرایط ضعیف تا نسبتا خوب پیشنهاد شد. در نهایت، روش ترکیبی شبیه سازی زیستگاه و بیشترین انحنای محیط خیس شده برای تعیین کمترین دبی زیست محیطی و بهبود شرایط اکوسیستم منطقه به عنوان روش بومی سفیدرود پیشنهاد شد.