مدل سازی پراکنش تیپ های گیاهی با استفاده از روش آنتروپی حداکثر (مطاالعه موردی: مراتع غرب شهرک صنعتی اشتهارد)

این پژوهش با هدف مدل سازی پراکنش تیپ های گیاهی مراتع غرب شهرک صنعتی اشتهارد با روش آنتروپی حداکثر و تعیین عوامل موثر بر حضور هر تیپ انجام شد. اطلاعات پوشش گیاهی و عوامل محیطی شامل خاک و توپوگرافی جمع آوری و سپس نقشه تیپ بندی اولیه با استفاده از نقشه های شیب و جهت و ارتفاع در مقیاس 1:25000و تصاویر ماهواره ای تهیه شد. در هر سایت، سه ترانسکت 750 متری، دو ترانسکت در جهت شیب و یک ترانسکت عمود بر جهت شیب مستقر شد. 45 پلات نمونه برداری با فواصل 50 متری در امتداد هر ترانسکت قرار داده شد. اندازه پلات نمونه برداری باتوجه به نوع و پراکنش گونه های گیاهی به روش سطح حداقل، سطح مستطیلی شکل 2 مترمربعی تعیین گردید. در هر پلات فهرست گونه های موجود و درصد پوشش گیاهی تعیین شد. در ابتدا و انتهای هر ترانسکت پروفیل خاک حفر و نمونه برداری از دو عمق 20-0 و 80-20 سانتی متر انجام شد. برای هر واحد نمونه برداری، اطلاعات طول و عرض جغرافیایی، شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا نیز تعیین شدند. نقشه متغیرهای محیطی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و زمین آمار تهیه شد. سپس نقشه های پیش بینی مربوط به پراکنش تیپ های گیاهی با استفاده از روش مدل سازی آنتروپی حداکثر تهیه و میزان تطابق نقشه های پیش بینی با نقشه های واقعی با استفاده از ضریب کاپا و دقت مدل های حاصل با استفاده اAUC مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس ضریب کاپای حاصل از مقایسه نقشه ها، میزان تطابق نقشه های پیش بینی و واقعی برای تیپ Pteropyrum olivieri در سطح خیلی خوب (ضریب کاپا 7/0) و برای تیپ های Halocnemum strobilaceum، Salsola richteri‏-Artemisia sieberi، Artemisia sieberi و Artemisia sieberi–Stipa barbata در سطح خوب (ضرایب کاپای 66/0، 64/0، 57/0 و 66/0) ارزیابی شد.