اثر تمرینات اصلاحی ژنووالگوس بر شاخص عدم تقارن مولفه های نیروی عکس العمل زمین حین فرود جفت پا

افرادی که دچار ناهنجاری به ویژه در اندام تحتانی هستند، علاوه بر استراتژی فرود مناسب نیاز به اصلاح راستای قامتی می باشند. هدف این مطالعه بررسی اثرات برنامه تمرین اصلاحی بر شاخص عدم تقارن مولفه های نیروی عکس العمل زمین در افراد سالمند دارای ژنووالگوس طی حرکت فرود دو پا بود.
13 مرد سالمند دارای ژنووالگوس (میانگین سنی: 21/2±92/63 سال؛ قد: 04/0±69/1 متر؛ جرم: 59/4±15/71 کیلوگرم) جهت شرکت در این پژوهش داوطلب شدند. داده های نیروی عکس العمل طی حرکت فرود دوپا توسط دو دستگاه صفحه نیرو کیستلر (1000 هرتز) طی پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شد. مدت اجرای برنامه تمرینی اصلاحی (شامل تمرینات کششی و تمرینات مقاومتی به وسیله تراباند) 35 تا 40 دقیقه در هر جلسه، سه جلسه در هفته، و به مدت 16 هفته بود. متغیرهای وابسته شامل شاخص عدم تقارن مربوط به اوج نیروهای عکس العمل زمین، زمان رسیدن به اوج نیروها، نرخ بارگذاری، ضربه و گشتاور آزاد بود. جهت مقایسه آماری نتایج در پیش و پس آزمون از آزمون تی زوجی استفاده شد.
شاخص عدم تقارن ضربه عمودی (9/1 درصد؛ 047/0=p) و قدامی-خلفی (8/26 درصد؛ 026/0=p) طی پس آزمون کمتر از پیش آزمون بود. با وجود این ختلاف معناداری بین شاخص تقارن سایر متغیرهای نیروی عکس العمل زمین (نیروهای عکس العمل زمین و زمان رسیدن این نیروها به اوج، نرخ بارگذاری عمودی (97/0=p) ، گشتاور آزاد (76/0=p) و ضربه داخلی-خارجی (14/0=p) ) در پیش آزمون و پس آزمون مشاهده نشد.