بررسی وضعیت آلودگی به موخور (Loranthus europaeus) در درختان بلوط با ابعاد مختلف در جنگل های گیلان غرب، کرمانشاه

یکی از عوامل آسیب رسان به جنگل های زاگرس گیاهان نیمه انگل لورانتوس یا موخور است. عامل اصلی پراکنش و تکثیر این گیاه، بذر بوده که توسط پرندگان انجام می شود. برای بررسی شرایط آلودگی در درختان بلوط با ابعاد مختلف، این پژوهش در جنگل های سامان عرفی روستای حیدر بیگی گیلان غرب، در استان کرمانشاه انتخاب شد. تعداد 100 قطعه نمونه 10 آری دایره ای به روش منظم- تصادفی در شبکه آماربرداری به ابعاد 200×100 متر در 200 هکتار جنگل فوق پیاده و اطلاعات شامل نوع گونه درختی، قطر برابر سینه، ارتفاع کل و قطر بزرگ و کوچک تاج و شدت آلودگی به گیاه نیمه انگل موخور به روش DMR در سه قسمت تاج برداشت شد. نتایج نشان داد که در میان نه گونه درختی، بلوط ایرانی به تنهایی 6/77 درصد درختان منطقه را شامل شد و بر این اساس کل گونه های مشاهده شده در منطقه ارزیابی گردید. نتایج آزمون تجزیه واریانس نشان داد که بین شدت آلودگی به موخور در طبقات قطر برابر سینه، ارتفاع و سطح تاج درختان اختلاف معنی دار در سطح یک درصد وجود دارد و آزمون دانکن تایید کننده اختلاف گروهی میانگین شدت آلودگی درختان در کلاسه های پارامترهای کمی درختان بود. با افزایش مقدار مشخصه های کمی درختان ، شدت آلودگی به موخور افزایش می یابد. در کل کلاسه های قطری 45 و 50 سانتی متری، کلاسه ارتفاع درخت 9 متری و کلاسه 15 مترمربعی سطح تاج دارای بیشترین مقدار آلودگی به موخور بودند بنابراین برای مبارزه فیزیکی و کنترل توسعه موخور در جنگل های مورد پژوهش، پیشنهاد می شود درختان با مشخصات کمی بزرگ تر در اولویت قرار گیرند.