نقش بلوغ عاطفی، خودتاب آوری و هوش معنوی در پیش بینی سازگاری با دانشگاه، با کنترل «انعطاف پذیری شناختی» در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه جندی شاپور اهواز

امروزه، سازگاری با دانشگاه در دانشجویان پرستاری و مامایی به دلیل مواجهه با عوامل فشار زای روانی و محیطی، نیازمند توجه بیشتری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش بلوغ عاطفی، خودتاب آوری و هوش معنوی در پیش بینی سازگاری با دانشگاه با کنترل «انعطاف پذیری شناختی» در دانشجویان پرستاری و مامایی انجام شد.
در یک طرح همبستگی با استفاده از روش نمونه گیری مرحله ای از بین دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه جندی شاپور اهواز در سال تحصیلی 1396-1395 براساس جدولMorgan و Krijcei، تعداد 273 دانشجو انتخاب شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های بلوغ عاطفی، خودتاب آوری، هوش معنوی، سازگاری با دانشگاه و انعطاف پذیری شناختی جمع آوری شد. داده ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند.
در این مطالعه براساس نتایج ضریب همبستگی پیرسون، بین همه متغیر های پیش بین و متغیر ملاک، همبستگی معنی داری وجود داشت. همچنین بین انعطاف پذیری شناختی و متغیر ملاک، همبستگی مثبت و معنی داری یافت شد. نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد بلوغ عاطفی، خودتاب آوری و هوش معنوی با کنترل انعطاف پذیری شناختی، قادر به تبیین و پیش بینی 26% از واریانس سازگاری با دانشگاه می باشد. همچنین در تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، بلوغ عاطفی و هوش معنوی نقش معنی داری در پیش بینی سازگاری با دانشگاه داشتند.