بررسی مقدماتی رخداد دیسپلازی مفصل لگنی-رانی بر اساس معاینات بالینی و رادیولوژی در سگ های نژاد بزرگ ارجاعی به بیمارستان آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد

دیسپلازی مفصل لگنی رانی یک بیماری توارثی غیر مادرزادی می باشد که مخصوصا در نژادهای بزرگ جثه رخ می دهد. تعداد زیادی از سگ های درگیر، نشانه ی بالینی خاصی را نشان نمی دهند و این بیماری به تدریج سبب ناتوان شدن و ضعیف شدن سگ ها می شود.
بررسی مقدماتی رخداد این بیماری براساس معاینه بالینی و رادیولوژی در سگ های نژاد بزرگ ارجاعی.
تعداد 36 قلاده سگ نژاد بزرگ بعد از انجام معاینات بالینی و تست ارتلانی، با استفاده از حالت گماری پشتی شکمی با پاهای کشیده جهت بیماری دیسپلازی مفصل لگنی رانی مورد ارزیابی قرار گرفته و با استفاده از سیستم درجه بندی FCI به 5 درجه A، B، C، D و E طبقه بندی شدند. همچنین روش PennHIP جهت اندازه گیری DI اجرا شد.
دیسپلازی مفصل لگنی رانی در2/72% سگ ها تشخیص داده شد که 1/11% بصورت یکطرفه و 1/61% دوطرفه درگیر بودند. 73% موارد درگیر از جنس نر بودند. از 14 قلاده سگ دارای علامت بالینی، دیسپلازی مفصل لگنی رانی در 11 قلاده مثبت گزارش شد و در 22 قلاده سگ فاقد علائم بالینی، 15 قلاده واجد دیسپلازی مفصل لگنی رانی بودند. تست ارتلانی در 33 مورد منفی کاذب و در 6 مورد مثبت کاذب نشان داد.