تحلیل عوامل موثر بر سطح استفاده از روش های مدیریت بهینه منابع آب توسط باغداران شهرستان مراغه

تغییرات اقلیمی و خشک سالی های اخیر توام با استفاده زیاد از منابع آبهای زیرزمینی توسط بخش کشاورزی، منجر به یک بحران بزرگ آبی در ایران شده است. در شرایط بحرانی، کشاورزان باید از روش های بهینه مدیریت منابع آبی استفاده کنند. برنامه ریزی و اقدام اثربخش در این زمینه نیاز به شناخت بهترعوامل موثر بر رفتار کشاورزان دارد. در تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی -همبستگی به بررسی این موضوع در بین باغداران پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه باغداران شهرستان مراغه بودند (11742 نفر) که طبق فرمول نمونه گیری کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای تصادفی، 228 نفر از باغداران انتخاب و مطالعه شدند. اکثریت باغات سیب شهرستان مراغه در حوضه دریاجه ارومیه قرار داشته و این شهرستان بخش مهمی از سیب استان و کشور را تولید می کند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن توسط نظرات متخصصان در این حوزه تایید شد. با انجام مطالعه مقدماتی روی 30 باغدار و محاسبه آلفای کرونباخ 0/85، پایایی آن نیز به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که سطح استفاده اکثریت باغداران (97/7 درصد) از روش های مدیریت بهینه منابع آبی، در حد متوسط بود. تحلیل رگرسیونی چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای سطح نیاز آموزشی، میزان آب مصرفی، سن، میزان دریافت اطلاعات از رسانه های جمعی، مساحت کل باغ و ادراک باغداران در خصوص کاهش منابع آبی، 30 درصد تغییرات مربوط به سطح استفاده از روش های مدیریت بهینه منابع آبی را تبیین می کنند.