مطالعه تاثیر کارواکرول، تیمول، بنزیل آدنین و نفتالین استیک اسید بر ریزازدیایی گل لاله واژگون

تکثیر لاله واژگون از طریق کشت بافت یکی از روش¬ های مناسب و سریع جهت جلوگیری از انقراض این گل به دلیل محدودیت در روش¬ های مرسوم تکثیر محسوب می¬ شود. این پژوهش به منظور مطالعه تاثیر غلظت¬ های مختلف اسانس های گیاهی و تنظیم کننده¬ های رشد بر باززایی و رشد گل لاله واژگون در قالب دو آزمایش جدا گانه در قالب طرح کاملا تصادفی در 5 تکرار انجام شد. در آزمایش اول، تیمارهای آزمایشی شامل غلظت¬ های مختلف تیمول (50، 100، 150 و 300 پی پی ام) ، کارواکرول (10، 100، 500 و 1000 پی پی ام) و در آزمایش دوم تیمار های آزمایشی شامل غلظت های مختلف بنزیل آدنین (1، 2، 4 میلی¬ گرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (1، 2، 4 میلی¬ گرم در لیتر) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده¬ ها نشان داد که تاثیر تیمول و کارواکرول بر قطر پیازچه، تعداد و طول ریشه، تعداد و طول برگ و تعداد و قطر کالوس در سطح احتمال 5 درصد معنی¬ دار بود. مقایسه میانگین داده¬ ها نیز نشان داد که غلظت 50 پی پی ام تیمول سبب افزایش تعداد پیازچه، ریشه و برگ شد. غلظت¬ های 10 و 100 پی پی ام کارواکرول نیز بیشترین تاثیر را روی شاخص¬ های اندازه¬ گیری شده داشت. غلظت 2 میلی¬ گرم در لیتر NAA بیشترین تعداد و بالاترین قطر پیازچه را به خود اختصاص داد. همچنین بیشترین تعداد و طول ریشه از غلظت 1 میلی¬ گرم در لیتر NAA و بیشترین تعداد و طول برگ نیز مربوط به تیمار 2 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین بود. این نتایج گویای تاثیر مثبت اسانس های گیاهی و تنظیم کننده¬ های رشد بر باززایی و رشد گل لاله واژگون می¬ باشد.