مدل ساختاری سیستم مغزی رفتاری، تکانشگری،ناگویی هیجانی و تنظیم شناختی هیجان با رفتار خوردن

با در نظر گرفتن شیوع چاقی، مطالعه عوامل تاثیرگذار بر آن اهمیت می یابد. این پژوهش رابطه بین متغیرهای سیستم های مغزی رفتاری، تکانشگری، ناگویی هیجانی، تنظیم شناختی هیجان (ناسازگار و سازگار) و رفتارهای خوردن را مورد بررسی قرار می دهد. مطالعه حاضر از نوع مقطعی است. جامعه آماری آن شامل زنان و مردان مبتلا به اضافه وزن و چاقی است که به خانه های سلامت، مراکز رژیم درمانی و باشگاه های ورزشی شهر تهران مراجعه کرده اند. از میان آن ها 500 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسش نامه های رفتار خوردن داچ، تنظیم شناختی هیجان، مقیاس های نظام های بازداری/فعال سازی رفتاری، تکانشگری بارت -11، و ناگویی هیجانی تورنتو پاسخ دادند. داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و AMOS تحلیل شدند. تمام ضرایب مسیر مستقیم و غیرمستقیم، به غیر از ضریب رگرسیون بین متغیرهای تنظیم شناختی هیجان سازگار و رفتارهای خوردن، معنادار است (0/01> P) و متغیرهای پیش بین 58/6 درصد از واریانس رفتارهای خوردن را تبیین می کند (0/01> P). تنظیم شناختی هیجان ناسازگار به صورت نسبی رابطه بین سیستم های مغزی – رفتاری، تکانشگری، ناگویی هیجانی و رفتارهای خوردن را میانجی گری می کند. مدل (پس از اصلاح بر اساس نتایج آماری و دیدگاه های نظری) با داده های مشاهده شده برازش مطلوب را دارد. سیستم های مغزی رفتاری، تکانشگری، ناگویی هیجانی و تنظیم شناختی هیجان، نقش مهمی در پیش بینی رفتارهای خوردن افراد دارای اضافه وزن و چاقی ایفا می کنند که در پیشگیری، درمان و حفظ اثرات درمانی اضافه وزن و چاقی می بایست مورد توجه قرار گیرند.