تاثیر تمرین یوگا مبتنی بر نظریه بیوریتم زیستی بر تعادل و توجه انتخابی زنان سالمند

اهداف هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرین یوگا مبتنی بر نظریه بیوریتم زیستی بر عملکرد تعادلی و توجه انتخابی سالمندان بود.
مواد و روش ها در این تحقیق نیمه تجربی، 35 زن سالمند با میانگین سنی 8/2± 1/61 به طور تصادفی در 3 گروه تمرینات یوگا مبتنی بر بهینگی بیوریتم زیستی (13=n) ، تمرینات یوگا (13=n) ، و کنترل (11=n) قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی تعادل پویا و توانایی حفظ تعادل از آزمون زمان برخاستن و رفتن، برای سنجش تعادل ایستا از آزمون لک لک، و برای سنجش توجه انتخابی از مجموعه آزمون های توجه سیستم وینا استفاده شد. اطلاعات مربوط به توجه انتخابی در آزمودنی ها با استفاده از آزمون ارزیابی توجه و تمرکز کوتاه مدت در نرم افزار وینا در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد.
یافته ها نتایج تحقیق نشان داد تعادل ایستا و پویای سالمندان به طور معنی داری پس از مداخله تحقیقی بهبود یافت. از طرف دیگر، شاخص های مرتبط با توجه انتخابی مشتمل بر متوسط زمان عکس العمل و همین طور پاسخ مناسب به محرک های اعمال شده تغیر مثبت معنی داری داشت (05/0P≤) ، اما برنامه ریزی تمرینی به اقتضای بیوریتم تاثیری بر عملکردهای مذکور نداشت.
نتیجه گیری با توجه به اینکه سالمندان به دلیل ضعف جسمانی و همین طور شناختی درگذر زمان زوال جسمانی شناختی را تجربه می کنند و با عنایت به محدودیت های جسمانی، توانایی اجرای برنامه های تمرینی مختلف را ندارند، اجرای تمرینات یوگا برای تقویت هر دو بخش تاکید می شود.