نقش جنسیت و کانون توجه بر کنترل وضعیت بدن سالمندان

کنترل وضعیت قامت فرایندی فعال برای حفظ تعادل است و در فعالیت های روزمره، ضروری به نظر می رسد. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش جنسیت و نوع کانون توجهی در تکالیف شناختی و عملکردی بر یادگیری کنترل پاسچر سالمندان انجام شد.

شرکت کنندگان شامل 80 سالمند (40 مرد و 40 زن) ، با میانگین سنی 9/50± 4/72 بودند که به طور داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه در این تحقیق شرکت کردند. این افراد به طور تصادفی در هشت گروه آزمایشی دستورالعمل های کانون توجهی درونی و بیرونی در تکالیف فراقامتی شناختی و حرکتی گمارده شدند. وضعیت قامت با سنجش قرارگیری مرکز جرم با استفاده از سیستم بالانس مستر ارزیابی شد.

تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد گروه مردان با کانون توجهی بیرونی در تکلیف حرکتی، بهترین عملکرد را در یادگیری کنترل پاسچر داشتند (05/0P<). زنان با کانون توجهی درونی در تکلیف شناختی، ضعیف ترین عملکرد را در یادگیری کنترل پاسچر داشتند. مقایسه های زوجی نشان داد مردان و زنان در کانون توجهی بیرونی در مقایسه با کانون توجهی درونی، عملکرد کنترل پاسچر بهتری داشتند.

با توجه به تاثیر دستکاری کانون توجه تکالیف فراقامتی بر کنترل پاسچر، این موضوع در زنان سالمند در مقایسه با مردان افت بیشتری دارد. با طراحی برنامه های تمرینی جهت دهی توجه در تکالیف فراقامتی، می توان تعادل را بهبود بخشید. با توجه به موثربودن دستکاری کانون توجه بر کنترل پاسچر سالمندان، طراحی برنامه های جهت دهی توجه به ویژه در زنان سالمند پیشنهاد می شود.