اثرات مصرف تئوفیلین بر الکتروکاردیوگرافی و صفات عملکردی بلدرچین های ژاپنی (Coturnix coturnix japonica

تئوفیلین یک متیل گزانتین مقلد سمپاتیکی می باشد. بنابراین، می تواند بر عملکرد قلب و هم چنین دستگاه گوارش و رشد پرندگان تاثیر گذار باشد. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات مصرف سطوح مختلف تئوفیلین بر شاخص های فیزیکی قلب، الکتروکاردیوگرافی و صفات عملکردی بلدرچین های ژاپنی به انجام رسید. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با جیره های آزمایشی شامل: گروه شاهد، دریافت کننده جیره پایه و گروه های مداخله، دریافت کننده تئوفیلین به صورت افزودنی و به مقدار 01/0، 02/0، 04/0 و 08/0 درصد جیره پایه که به ترتیب تامین کننده روزانه 10، 20، 40 و 80 میلی گرم تئوفیلین بر کیلو گرم وزن بدن می باشند به انجام رسید. نتایج نشان داد که در تیمارهای مصرف کننده تئوفیلین، مصرف خوراک (01/0>P) و ضریب تبدیل غذایی (05/0>P) کاهش یافت. عرض قلب که به صورت نسبتی از وزن قلب بیان شد در بلدرچین های نر مصرف کننده تئوفیلین افزایش یافت (05/0>P). میانگین فاصله موج QRS در اشتقاق III بلدرچین های مصرف کننده تئوفیلین کاهش (05/0>P) و میانگین ولتاژ موج P در اشتقاق III بلدرچین های ماده افزایش نشان داد (05/0>P). درحالی که، میانگین ولتاژ موج T در اشتقاق III جنس نر کاهش یافت (05/0>P). هم چنین، ولتاژ موج T و P در اشتقاق AVF در جنس نر کاهش یافت (05/0>P). در این تحقیق، مصرف تئوفیلین باعث تحریک قلب و تغییر در برخی از فواصل الکتروکاردیوگرام شد. اما تعداد ضربانات و زاویه محور قلب تغییر معنی داری را نشان نداد. با توجه به عدم تاثیر مصرف تئوفیلین بر وزن نسبی اندام های احشایی و بهبود ضریب تبدیل غذایی می توان از تئوفیلین در جیره بلدرچین های ژاپنی برای بهبود صفات عملکردی بدون تغییرات پاتوفیزیولوژیک در الکتروکاردیوگرام استفاده کرد.