اثرات داروی توپیرامات بر اووژنز و هورمونهای استرادیول و پروژسترون موش کوچک نژاد NMRI
تقریبا 1% جمعیت جهان مبتلا به صرع هستند. توپیرامات یک داروی ضد صرع از نسل جدید است که موارد استفاده ی وسیعی در درمان اختلالات تشنجی و جلوگیری از میگرن دارد. اما هنوز اثر آن بر روی اووژنز و هورمونهای جنسی مطالعه نشده است، لذا در مطالعه ی حاضر اثر توپیرامات بر فرآیند اووژنز و هورمونهای جنسی در موش های ماده بالغ نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه ی تجربی پنجاه سر موش ماده بالغ نژاد NMRI به پنج گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه کنترل (بدون تزریق) ، گروه شم (نرمال سالین) و گروه های تجربی شامل توپیر امات. bw 25mg/kg (گروه اول) ، bw. 50mg/kg (گروه دوم) و 100mg/kg. bw (گروه سوم) است. پس از سی روز تزریق به صورت درون صقاقی، حیوانات تشریح شدند. نمونه های خون از قلب گرفته شد و سطح هورمون های استرادیول و پروژسترون سرم با روش الایزا اندازه گیزی شد. پس از مطالعات مورفومتری، برش های هفت میکرونی از تخمدان، به وسیله ی میکروتوم تهیه شد و لام ها جهت بررسی بافتی توسط روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. داده ها با آنالیز آنووای یک طرفه و آزمون متعاقب توکی مورد سنجش قرار گرفت. سطح معناداری (p<0/05) در نظر گرفته شد.
افزایش معنا داری در تعداد فولیکول های اولیه، کاهش معناداری در شاخص هایی مانند: تعداد فولیکول های ثانویه، فولیکول های گراف و جسم زرد نشان داده شد (p<0/05). همچنین میزان هورمون های استرادیول و پروژسترون (p<0/05) در تمامی گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل و شم (p<0/05) کاهش یافت. ولی تغییردر قطر تخمدان معنادار نبود.
این مطالعه نشان داد که داروی توپیرامات بر روی سیستم تولید مثلی جنس ماده اثرات مخربی داشته است و باعث کاهش فرآیند اووژنز می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.