مقایسه تاثیر تجویز پیشگیرانه میزوپروستول و ترانگزامیک اسید به همراه اکسی توسین در کاهش خونریزی پس از سزارین: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

خون ریزی پس از زایمان یک عارضه ی مهم و از عوامل مرگ مستقیم مادری به شمار می رود و پیشگیری موثر از آن، نقش بسزایی در کاهش عوارض، به ویژه مرگ مادر دارد. هدف از این مطالعه مقایسه ی اثر پیشگیرانه افزودن میزوپروستول و ترانگزامیک اسید به اکسی توسین در کاهش خون ریزی پس از زایمان سزارین بود.

در یک کارآزمایی بالینی 285 نفر از بانوان باردار کاندید انجام سزارین غیراورژانس با سن حاملگی 38 الی 39هفته، وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به سه گروه اختصاص یافتند. پس از بی حسی نخاعی با پروتوکل یکسان و انجام سزارین، بلافاصله بعد ازکلامپ بند ناف، به افراد گروه اول 400 میکروگرم میزوپروستول رکتال و به گروه دوم mg/Kg 10 ترانگزامیک اسید وریدی تجویز شد. به دو گروه های اول و دوم (به عنوان گروه های مداخله) و نیز گروه سوم (به عنوان شاهد) به ترتیب 30 و 60 واحد اوکسی توسین حین عمل و در عرض 12 ساعت بعد از آن تجویز شد. شمارش گازها بعد از اتمام عمل و سنجش میزان هموگلوبین/ هماتوکریت 24 ساعت بعد انجام شد.

میانگین و انحراف معیار سن 8/3±72/29 سال بود که در سه گروه با هم تفاوت معنی داری نداشت (170/0=P) و 246 نفر از شرکت کنندگان (8/84%) پاریتی دوم بودند. گروه های مورد بررسی تفاوتی از نظر تعداد پاریتی نداشتند (170/0=p). میانگین تعداد گاز مصرفی 99/6 عدد بود. گروه های مورد بررسی از نظر تعداد گاز مصرفی با هم تفاوت معنی دار داشتند (001/0p<). مقادیر هماتوکریت قبل و بعد از مداخله حاکی از معنی دار بودن اختلاف در سه گروه بود (001/0p<). مقایسه میانگین کاهش هماتوکریت حاکی از تاثیر بهتر بر کاهش خونریزی در گروه های مداخله در مقایسه با گروه شاهد بود (001/0p<) ، ولی دو داروی میزوپروستول و ترانگزامیک اسید تاثیر متفاوتی در کاهش خونریزی نشان ندادند (117/0=p).

افزودن هر یک از دو داروی میزوپروستول و ترنگزامیک اسید به اکسی توسین در مقایسه با گروه اکسی توسین به تنهایی اثرات بهتری بر کاهش خونریزی دارند ولی چون در مقایسه دو داروی میزوپروستول و ترنگزامیک اسید، اثرات درمانی این دو دارو مشابه است لازم است در انتخاب دارو به شرایط بالینی بیمار و عوارض احتمالی هر یک از دو دارو توجه شود.