تولید اگزوپلی ساکارید توسط Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد باکتریایی و ضداکسیدانی آن

اگزوپلی ساکاریدها بیوپلی مرهایی هستند که توسط میکروارگانیسم ها به محیط اطراف ترشح می شوند. هدف از این تحقیق تعیین شرایط برای تولید حداکثری اگزوپلی ساکارید توسط باکتری Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی آن بود. در این مطالعه بر اساس روش تاگوچی و توسط نرم افزار Qulitek-4 برای تولید اگزوپلی ساکارید آزمایش طراحی شد. سپس از اگزوپلی ساکارید تولید شده غلظت های مختلفی تهیه و به منظور بررسی خواص ضد باکتریایی به اثر آن برروی باکتری های استافیلوکوکوس ارئوس و اشریشیاکلی پرداخته شد. به منظور بررسی فعالیت ضد اکسیدانی 4 غلظت از اگزوپلی ساکارید تهیه و توسط سه روش مهار فعالیت رادیکالی DPPH، رادیکالی سوپراکسیدانی و رادیکال هیدروکسیل اندازه گیری شد. بهترین شرایط برای بیش ترین میزان تولید اگزوپلی ساکارید پس از گذشتن 48 ساعت از کشت باکتری با میزان غلظت نمک 05/0 میلی گرم بر میلی لیتر و ساکارز 1 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج حاصل از فعالیت ضد باکتریایی نشان داد که بیش ترین هاله عدم رشد مربوط به غلظت μg/ml400 بود. نتایج فعالیت ضد اکسیدانی در هر سه روش بکار گرفته شده در این مطالعه نشان داد که در غلظت g/mlμ 1000 از اگزوپلی ساکارید بیش ترین فعالیت مهار وجود دارد. با تعیین چند عامل کلیدی می توان بیش ترین میزان اگزوپلی ساکارید توسط باکتری باسیلوس پاستوری را تولید و به منظور فعالیت ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی از آن استفاده نمود.