بررسی تاثیر آلوم در ترمیم زخم زبان در رت

محلول آلوم برای درمان زخم های پوستی، دهانی، لثه و جلوگیری از پوسیدگی دندان به کار می رود. این پژوهش با هدف بررسی اثر آلوم بر روی بهبود زخم ایجاد شده بر سطح پشتی زبان رت انجام گرفت.

24 رت از جنس نر و از نژاد Wistar با میانگین سنی 6- 8 هفته، به طور تصادفی به چهار گروه 6 تایی تقسیم شدند. با پانج بیوبسی، زخمی با قطر 4 میلی متر و عمق 1 میلی متر بر روی زبان همه رت ها ایجاد شد. سپس به طور روزانه حدود 1/0 میلی لیتر آلوم با غلظت های مختلف بر روی سطح زخم هر گروه پخش گردید. در روزهای سوم، ششم و دهم برای محاسبه بهبودی زخم، مساحت سطح زخم با استفاده از کولیس دیجیتال (mm 10/1) محاسبه گردید.

در همه گروه ها با مقایسه مساحت سطح زخم در روزهای مختلف روند بهبودی مشاهده شد و این روند بهبودی در بین هر گروه معنی دار بود (05/0P<). اما آلوم در کاهش زمان بهبود زخم در مقایسه بین گروه ها موثر نبوده است و افزایش غلظت آلوم تاثیری بر روند بهبود زخم نداشت.

محلول آلوم در غلظت های 7- 14% در بهبود زخم ایجاد شده بر روی سطح پشتی زبان رت موثر نبود. لذا پیشنهاد می شود که اثر غلظت های دیگر از آلوم، هم چنین تکرار تجویز دارو چند بار در روز و اثر آن در سایر بیماری های زخمی دهانی مورد بررسی قرار گیرد