تحلیل مفهوم "دعوت ماذون" در تبلیغ آموزه های دینی، براساس دو ویژگی حق و صدق

خداوند در آیۀ 46 سورۀ احزاب، یکی از پنج هدف رسالت پیامبر اکرمرا «دعوت به خداوند به اذن وی» می شمرد. مفسران در بیان معنای «اذن» در این آیه سخنان گونا گونی گفته اند. بسیاری (مانند طبری) اذن را به معنای «فرمان» دانسته اند. برخی (مانند زمخشری) آن را «آسان نمودن» معنا کرده اند و دیگران اذن را «بعثت» دانسته اند. با توجه به دیگر آیات قرآن کریم و اوصاف پیامبر اکرمدر نهج البلاغه، معلوم می شود که دعوت پیامبر اکرم به سوی خداوند، از دو صفت «حق» و «صدق» برخوردار بوده است. با تحلیل این دو ویژگی آشکار می شود که دعوت ماذون آن است که در هر چهار رکن خویش حق باشد، برپایۀ دلیل شکل بگیرد (صدق اثباتی) ، با واقع مطابقت داشته باشد (صدق فعلی) و داعی نیز بدان باور و التزام داشته باشد (صدق فاعلی). پس هر دعوتی که هر سه گونه صدق را داشته باشد، از سوی خداوند «دعوت ماذون» است. بنابراین، قید اذن در دعوت به خدا، موجب احتراز از آسیب های تبلیغ دینی همچون بدعت ، به کاربردن ابزارهای نامناسب، سخن گفتن بی دلیل، دروغ پردازی و دعوت دیگران و واگذاردن خویشتن می شود.