بهینه¬یابی فرآیند خشک کردن لایه نازک گلبرگ زعفران به منظور حفظ ترکیبات زیست فعال با استفاده از روش سطح پاسخ

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خشک کردن لایه نازک بر ویژگی های کمی و کیفی گلبرگ زعفران و همچنین تعیین شرایط بهینه خشک کردن صورت پذیرفت. طراحی آزمایش تجربی خشک کردن گلبرگ زعفران با استفاده از نرم افزار سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی محوری انجام گردید. گلبرگ¬ها در دماها (40، 50 و60 درجه سلسیوس) و سرعت¬های هوای متفاوت (7/0، 4/1 و 1/2 متر بر ثانیه) در خشک¬کن لایه نازک خشک شدند و ویژگی های کمی و کیفی (میزان ترکیبات فنلی کل، میزان ترکیبات آنتوسیانینی کل، قدرت گیرندگی رادیکال آزاد DPPH، غلظت لازم برای غیر فعال کردن50 درصد از رادیکال های آزاد DPPH، قدرت احیاءکنندگی آهن سه ظرفیتی و مولفه های رنگی L (میزان روشنایی) ، a (میزان قرمزی- سبزی) و b (میزان آبی- زردی) ) آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل آماری، دما و سرعت هوای بهینه خشک کردن گلبرگ زعفران با حفظ ویژگی های کمی به ترتیب50 درجه سلسیوس و 4/1 متر بر ثانیه تعیین شد. در شرایط بهینه خشک کردن، میزان ترکیبات فنلی کل، میزان ترکیبات آنتوسیانینی کل، قدرت گیرندگی رادیکال آزاد، قدرت احیاءکنندگی آهن سه ظرفیتی و میزان مولفه رنگی a (قرمزی- سبزی) به ترتیب 39/46میلی¬گرم بر گرم، 58/1205 میلی¬گرم بر لیتر عصاره، 97/52 درصد و 52/1276 میکرومول آهن ? بر لیتر و 13/11 به دست آمد که از نظر آماری اختلاف معنی¬داری با نمونه شاهد داشت. خشک کردن گلبرگ در نقطه بهینه نتایج به دست آمده را تایید نمود.