اثر یک دوره تمرین ورزشی با تعداد جلسات متفاوت بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی و حرکتی در دختران کم توان ذهنی

مقدمه و اهداف:
فرکانس های تمرینی مختلف می تواند تاثیرات متفاوتی بر آمادگی جسمانی افراد داشته باشد. هدفتحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین ورزشی با تعداد جلسات متفاوت بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی و حرکتی در دختران کم توان ذهنی بود. 31 دختر کم توان ذهنی (سن 42/2±06/12 سال، قد 5/15±2/136 سانتی متر، وزن 42/12±48/30 کیلوگرم و بهره هوشی 70 تا 50) ، از بین دانش آموزان دبستان استثنایی مریم سبزوار به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه 1) تمرین با دو جلسه در هفته، 2) تمرین با چهار جلسه در هفته و 3) گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های آزمایش به مدت 8 هفته در یک برنامه تمرینات منتخب با شدت 75 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره شرکت کردند. قبل و بعد از دوره تمرینی از همه آزمودنی ها تست های آمادگی جسمانی و حرکتی شامل تعادل ایستا، تعادل پویا، نیروی عضلانی، چابکی، هماهنگی و عملکرد استقامتی گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، آنالیز کوواریانس یک طرفه و t همبسته در سطح معناداری 05/0>P تحلیل شد. نتایج نشان داد بین سه گروه در شاخص های تعادل ایستا با چشمان بسته، چابکی و عملکرد استقامتی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<P). تعادل پویا و نیروی عضلانی در گروه تمرین ورزشی با چهار جلسه در هفته در مقایسه با دو جلسه در هفته و گروه کنترل به طور معناداری بهبود یافت. تعادل ایستا با چشمان باز و هماهنگی بین دو گروه تمرینی تفاوت معناداری نداشت. هر دو برنامه تمرینی 2 و 4 جلسه در هفته باعث بهبود شاخص های تعادل ایستا با چشمان باز و هماهنگی در دختران کم توان ذهنی شد. شاخص های تعادل پویا و نیروی عضلانی با حجم تمرینی 4 جلسه در هفته بهبود یافت. شاخص های تعادل ایستا با چشمان بسته، چابکی و عملکرد استقامتی تحت تاثیر برنامه های تمرینی قرار نگرفت؛ بنابراین پیشنهاد می شود دختران کم توان ذهنی برای بهبود شاخص های آمادگی جسمانی و حرکتی خود از تمرینات منتخب با فرکانس چهار جلسه در هفته برای مدت هشت هفته استفاده کنند.