منفذسازی الکتریکی یاخته ها با استفاده از میدان های الکتریکی و مغناطیسی با رویکرد کاربرد در درمان سرطان (شیمی درمانی الکتریکی): مطالعه مروری

گاهی نیاز است موادی که قابلیت نفوذ به داخل غشا را ندارند به طور گسترده ای وارد یاخته شوند. روش های درمانی از جمله روش هایی هستند که گاهی این تغییر نفوذپذیری را هنگام استفاده از داروهای مختلف و ژن ها احساس می کنند. منفذسازی الکتریکی یاخته ها (منفذسازی الکتریکی) روشی نوین در افزایش نفوذپذیری الکتریکی یاخته ها است. تولید منفذهای غشایی با اعمال ولتاژهای الکتریکی بیش از آستانه تراوایی غشای یاخته، قابل دست یابی است. این روش کاربردهای متفاوتی در ورود مولکول های غیرقابل نفوذ به داخل سیتوپلاسم یاخته ای دارد که همراه کردن این پالس ها با داروهای شیمی درمانی مانند بلومایسین و سیس پلاتین که به شیمی درمانی الکتریکی معروف است از مهم ترین کاربردهای ضدسرطانی این روش شناخته می شود. هدف مطالعه حاضر، مروری بر منفذسازی الکتریکی یاخته ها با استفاده از میدان های الکتریکی و مغناطیسی با رویکرد کاربرد در درمان سرطان (شیمی درمانی الکتریکی) بود. در مطالعات پیش کلینیکی، ابتدا این روش روی حیوان و یاخته بهینه سازی شده است و پس از آزمون های بالینی، امروزه پروتکل استاندارد و بالینی شیمی درمانی الکتریکی به عنوان روشی ایمن با اثربخشی بالا برای برخی تومورها مطرح است. این روش درمانی، روشی ساده با حداقل اثرات جانبی است، اما در مطالعات پیش کلینیکی جدید با به کارگیری پالس های الکتریکی با فرکانس های بالا، شدت میدان های الکتریکی پایین و همچنین استفاده از میدان های مغناطیسی پالسی سعی شده تا محدودیت ها و کاستی های این روش استاندارد برطرف شود.