اثر تنش شوری بر صفات مورفولوژیک و میزان اسانس ژنوتیپ های بومادران هزاربرگ (Achillea millefolium) ایرانی و خارجی

برای بررسی اثر تنش شوری بر صفات مورفولوژیک و میزان اسانس چند ژنوتیپ از بومادران هزاربرگ ایرانی و خارجی، آزمایشی گلدانی در سال 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار سطح تنش شوری (صفر، 5، 10 و 15 دسی‏زیمنس بر متر) و 10 ژنوتیب از بومادران هزاربرگ در سه تکرار اجرا شد. طبق نتایج، تنش شوری 15 دسی‏زیمنس بر متر میزان ارتفاع بوته، سطح و عرض برگ، طول گل های زبانه ای، قطر گل، تعداد گلچه در گل آذین اصلی، تعداد روز تا شروع گل‏دهی، تعداد روز تا 100% گل‏دهی و وزن خشک اندام هوایی را به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. سطح شوری 15 دسی‏زیمنس بر متر میزان اسانس را 75/18 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. ژنوتیپ های انگلیس، اسلونی، اسپانیا، ژاپن، کندوان ایران و لرستان ایران در شوری زیاد نتوانستند به گل‏دهی کامل برسند. اثر متقابل شوری در ژنوتیپ نیز برای تمامی صفات، به غیر از عرض برگ و طول گل های زبانه ای، معنی دار شد. ژنوتیپ های آمریکا و کانادا با داشتن درصد اسانس و وزن خشک زیاد، از ژنوتیپ های مناسب برای استخراج اسانس می باشند. ژنوتیپ های آمریکا و انگلیس با داشتن ارتفاع بوته کمتر و قطر گل های بیشتر نسبت به سایر ژنوتیپ ها، می توانند گزینه های مناسبی برای فضای سبز در شرایط تنش شوری باشند. اکثر صفات مورد بررسی در سطوح تنش شوری 5 و 10 دسی‏زیمنس بر متر تفاوت معنی داری نشان ندادند. گیاهان نسبت به تنش 10 دسی‏زیمنس بر متر مقاومت خوبی داشتند. به علاوه، صفات مورد ارزیابی گیاهان در سطح 15 دسی‏زیمنس بر متر تفاوت معنی داری داشتند. براساس نتایج به دست آمده، شاید بتوان مناسب ترین سطح شوری برای کاشت این گیاه را 10 دسی‏زیمنس بر متر معرفی کرد.