بررسی فراوانی و علل اعزام مادران باردار پرخطر از مراکز درمانی به بخش زایمان بیمارستان شهید صدوقی یزد از سال 1390 تا 1394

زمینه و هدف: با روند افزایشی بارداری¬های پرخطر و نیاز به مراقبت بیشتر، اکثر مادران پرخطر برای درمان از مراکز درمانی به بیمارستان های سطوح بالاتر اعزام می¬شوند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و علل اعزام مادران باردار پرخطر از مراکز درمانی به بخش زایمان بیمارستان شهید صدوقی یزد از سال 1390 تا 1394 بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر، مطالعه ای مقطعی است. جامعه پژوهش تمام مادران باردار پرخطر، که از نیمه دوم سال 1390 تا نیمه اول 1394 یزد از مراکز درمانی استان یزد به اتاق زایمان بیمارستان شهید صدوقی اعزام شده¬اند، بودند. روش نمونه¬گیری سرشماری بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرونده بیماران ارجاعی در بایگانی بیمارستان بود. حجم نمونه 179 نفر بود. داده¬ها توسط نرم افزار آماری SPSS 20 و با آمار توصیفی توزیع فراوانی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین سنی مادران 0/2 ± 7/27 سال، اکثرا خانه¬دار (4/96 درصد) ، شکم اول (9/39 درصد) و پره ترم (7/88 درصد) بودند. علل مادری و جنینی اعزام به ترتیب 2/55 و 8/44 درصد بود. بیشترین علل مادری، پره¬اکلامپسی (0/24 درصد) و جنینی، زایمان زودرس (8/21 درصد) بود. 0/66 درصد مادران پس از درمان طبی مرخص شدند. فراوانی سزارین 1/34 و زایمان طبیعی 9/22 درصد بود. بیشترین علت اعزام مادران عدم دسترسی به امکانات و پره¬اکلامپسی و زایمان زودرس بود. آموزش مادران پرخطر جهت پیشگیری از بارداری و مراقبت¬های منظم در خصوص بارداری¬های پرخطر و تجهیزکردن بیمارستان¬های شهرستانی به امکاناتی از جمله تخت مراقبت ویژه نوزادان، تجهیز بخش بارداری پرخطر و نیروی انسانی ماهر در رشته تخصص زنان و بی هوشی می¬تواند نقش مهمی در کاهش اعزام¬ها، حفظ سلامت مادر و جنین و کاهش بار مالی درمان داشته باشد.