بررسی اثر میانجی خود رهبری بر ارتباط بین فراشناخت و رفتار تصمیم گیری حسابداران مدیریت

رشد سریع بی حد و مرز دانش حسابداری مدیریت و توانایی تصمیم گیری بهینه از چالش های حسابداران مدیریت در عصر حاضر است. در این میان کشورهایی که تمرکز مدیریت در سازمان های آنها بیشتر است، سیستم های اطلاعاتی حسابداری مدیریت کمتر رشد پیدا کرده اند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی امکان پذیری توانمندسازی رفتار تصمیم گیری حسابداران مدیریت به طور غیر مستقیم از طریق آگاهی فراشناختی و اثر آن بر خودرهبری بوده است. به این منظور متغیر آگاهی فراشناختی به عنوان متغیر مستقل و خودرهبری به عنوان متغیر میانجی مورد استفاده قرار گرفته اند. به منظور تفکیک اعتقاد حسابداران مدیریت از تصمیم مناسب برای سازمان، به عنوان تصمیم سازان و رفتاری که در عمل در محیط کسب و کار از خود نشان می دهند با توجه به این که برخی (شصت درصد) از پاسخ دهندگان شاغل در شرکت های ایران هستند، و به منظور تمیز این دو متغیر در پاسخ دهی هر دو متغیر باور رفتار تصمیم گیری حسابداران مدیریت و رفتار تصمیم گیری حسابداران مدیریت در عمل به عنوان دو متغیر وابسته وارد الگو شده اند. این تحقیق بر روی دانشجویان ارشد و دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران که درس حسابداری مدیریت را گذرانده اند در سال تحصیلی 1395- 1396 انجام شد. از میان 107 نفر 83 پرسشنامه که به درستی پاسخ داده شده بود مورد تحلیل و آزمون قرار گرفت. برای روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی و برای آزمون فرضیات از تحلیل مسیر در نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که آگاهی فراشناختی بر باور رفتار تصمیم گیری حسابداران مدیریت و رفتار تصمیم گیری حسابداران مدیریت در عمل به طور غیرمستقیم و از طریق خودرهبری تاثیر منفی دارد.