ارتباط کیفیت زندگی و سطح سرمایه اجتماعی در بین کارکنان شبکه بهداشت: مطالعه موردی

کیفیت زندگی از مفاهیم محوری توسعه پایدار می باشد. سرمایه اجتماعی از متغیرهای تاثیرگذار برنامه های توسعه ای و همچنین یکی از مهمترین تعیین کننده های اجتماعی سلامت می باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی در بین کارکنان شبکه بهداشت شهرستان ملایر انجام گرفته است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی بوده که در نیمه اول سال 1396 انجام پذیرفت. جامعه پژوهش، کارکنان شبکه بهداشت شهرستان ملایر بود. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده، حجم نمونه 186 نفر انتخاب شد. ابزارگردآوری داده ها، پرسش نامه استاندارد دارای 3 بخش شامل اطلاعات جمعیت شناختی (پنج سوال) ، کیفیت زندگی (36 سوال) و سرمایه اجتماعی (36 سوال) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20 و تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل انجام شد. میانگین نمره کل سرمایه اجتماعی 34/13±3/119 و میانگین نمره کل کیفیت زندگی71/16±4/68 به دست آمد. بین ابعاد سلامت عمومی (22/0=r و سطح معنی داری 003/0=p) ، سلامت روانی (24/0=r و سطح معنی داری 001/0=p) ، عملکرد اجتماعی (25/0=r و سطح معنی داری 00/0=p) ، عملکرد جسمی (38/0=r و سطح معنی داری 001/0=p) ، ایفای نقش متاثر از مشکلات جسمی (25/0=r و سطح معنی داری 001/0=p) ، ایفای نقش متاثر از مشکلات روانی (20/0=r و سطح معنی داری 007/0=p) و سرزندگی و نشاط (23/0=r و سطح معنی داری 001/0=p) با سرمایه اجتماعی همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. بین درد جسمی به عنوان یکی از ابعاد کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی همبستگی مثبت ناچیز و غیر معنی داری مشاهده شد. (14/0=r و سطح معنی داری 06/0=p) سطح سرمایه اجتماعی می تواند در بهبود کیفیت زندگی تاثیرگذار باشد. به نظر می رسد با تقویت مشارکت های اجتماعی و فعالیت های گروهی، توسعه روابط اجتماعی، تقویت حس امنیت و اعتماد بین کارکنان، می توان به بهبود کیفیت زندگی افرادکمک کرد.