تجزیه و تحلیل نقش واسطه ای بازخورد کار از سرپرست در تاثیر عوامل محیطی،فردی،سازمانی بر ارتقای خلاقیت کارکنان

بی شک، هدف مشترک تمامی سازمان ها، ارتقای خلاقیت کارکنان است. امروزه استرس به واژه ی متداول تبدیل شده و همگان با مفهوم آن آشنا، و تجربه کرده اند.

مطالعه حاضر با هدف تجزیه و تحلیل نقش میانجی گری بازخورد کار از سرپرست در تاثیر مولفه های استرس مربوط به کار (محیطی،فردی،سازمانی) بر ارتقای خلاقیت کارکنان دانشگاه تبریز، انجام شد.
روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش به صورت تصادفی ساده و به تعداد 200 نفر از بین کارکنان دانشگاه تبریز، انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی است. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. روایی و پایایی پرسش نامه ها در حد قابل قبول و خوب بودند. روابط میان متغیرها با بکارگیری مدل سازی معادله ساختاریAMOS20 تحلیل شد.

نتایج نشان داد، بازخورد کار از سرپرست بر ارتقای خلاقیت کارکنان تاثیر گذار است و به نظر می رسد مولفه های استرس (عوامل محیطی/ عوامل سازمانی / عوامل فردی (با نقش میانجی گری بازخورد کار از سرپرست بر ارتقای خلاقیت کارکنان تاثیر معنی داری دارد. همچنین کارکنان تحت استرس مربوط به کار خلاقیت بیشتری را در زمانی که سطح بازخورد وظیفه مثبت سرپرستان آن ها بالا هستند، نشان می دهند.

بنابراین از آنجایی که شرایط کار دائما در حال تغییر است استرس همواره با درجات مشخصی در رابطه با مسائل مرتبط با کار در سازمان ها و مراکز دانشگاهی وجود دارد. از طرفی با درایت خلاقیت مدیران می توان، در آینده نقش مهمی را بر پرورش خلاقیت کارکنان در جهت رشد و بالندگی سازمان ها و جوامع انجام داد.