مطالعه آزمایشگاهی ظرفیت باربری محوری فشاری لوله های فولادی دارای نقص مکانیکی و تحت فشار داخلی

چکیده علاوه بر بارهای محیطی و بهره برداری، خطوط لوله ممکن است در معرض بارهای جانبی تصادفی مانند سقوط اجسام سنگین و یا برخورد لنگر کشتی قرار بگیرند. در نتیجه، ظرفیت بابربری این خطوط به دلیل نواقص احتمالی ایجاد شده مانند قرشدگی و یا کاهش ضخامت موضعی به شدت کاهش پیدا می کند. چنین آسیب های وارده به یک سازه فراساحل ممکن است پیامدهای اقتصادی، زیستی و جانی جدی را به دنبال داشته باشد. در این تحقیق تاثیر حضور قرشدگی و کاهش ضخامت بر روی رفتار یک سویه فشاری اعضای لوله ای، همراه با فشار داخلی به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور چندین نمونه آزمایشگاهی با نسبت قطر به ضخامت D/t=22 و از جنس فولاد API-5L-X80 ساخته شده و تحت آزمایش قرار گرفته است. قرشدگی توسط یک سنبه کروی شکل با نسبت (d/D) برابر با 0. 45، و کاهش ضخامت موضعی با مقطع مستطیلی توسط دستگاه تخلیه الکتریکی (اسپارک) در بخش میانی نمونه ها اعمال شده اند. پس از اعمال قرشدگی نمونه های سالم و آسیب دیده تحت بارگذاری محوری یک سویه فشاری قرار گرفته اند. در این تحقیق اثر پارامترهایی از جمله عمق قرشدگی، حضور فشار داخلی و ابعاد کاهش ضخامت موضعی مورد بررسی قرار گرفته است.