تاثیر لقاح مصنوعی با استفاده از منی منجمد و تازه روی قابلیت تکامل و حفاظت فراسرد در رویان های بوفالو

تولید رویان هایی با کیفیت بالا در شرایط آزمایشگاهی، نیازمند یک لقاح مصنوعی (IVF) کارآمد است. منشا منی یکی از فاکتورهای مهم است که در موفقیت تولید جنین در شرایط آزمایشگاهی اثر دارد. بنابراین هدف ما از انجام این آزمایش، مشخص کردن اثر استفاده از منی منجمد و تازه در لقاح مصنوعی، بر قابلیت تکوین و حفاظت فراسرد جنین های بوفالو بود. تخمک های بوفالو پس از بالغ سازی با استفاده از منی منجمد یا تازه در شرایط آزمایشگاهی بارور شدند. پس از ارزیابی رویان ها، مرولا و بلاستوسیت های با کیفیت با استفاده از پایوت های 25/0 میلی لیتری منجد شده و قابلیت زنده مانی آن ها پس از ذوب، به وسیله کشت به مدت 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. تفاوت معنی داری در سرعت تقسیم، بین رویان های حاصل از منی های منجمد و تازه مشاهده نشد ولی سرعت تکامل رویان ها به مراحل مرولا (P<0. 05) و بلاستوسیت (P<0. 01) به طور معنی داری در رویان های حاصل از منی منجمد در مقایسه با منی تازه کاهش یافت. پس از گرم کردن رویان های منجمد، هیچ گونه تفاوت معنی داری در درصد رویان هایی که از نظر مرفولوژی زنده بودند بین رویان های حاصل از منی منجمد و تازه مشاهده نشد. اما پس از 24 ساعت کشت، نرخ جنین های دارای مرفولوژی طبیعی و زنده مانده در رویان های حاصل از منی تازه در مقایسه با منی منجمد افزایش یافت (P<0. 05). به عنوان نتیجه گیری می توان بیان کرد که استفاده از منی تازه در مقایسه با منی منجمد، می تواند سبب بهبود قابلیت تکامل و حفاظت فراسرد رویان ها در بوفالو شود.