مقایسه آثار جینسنگ و جنتامایسین بر بهبود علائم بالینی تب مالت و میزان عود آن

ترکیب ریفامپین و داکسی سیکلین یکی از درمان های رایج بروسلوز است. تجویز 5 تا 7 روزه جنتامایسین به عنوان درمان کمکی باعث تسریع در بهبود علائم بیماری بروسلوز می شود. هدف این مطالعه، مقایسه استفاده از جینسنگ در ترکیب با ریفامپین و داکسی سیکلین به جای جنتامایسین در درمان بروسلوز حاد است.

این کارآزمایی بالینی از فروردین ماه 1393 تا شهریورماه 1394 در بیمارستان ولی عصر و کلینیک امام رضای شهر اراک اجرا شد. نمونه ها شامل بیماران مبتلا به بروسلوز حاد بودند که تحت درمان استاندارد داکسی سیکلین و ریفامپین قرار داشتند. از همه آزمودنی ها رضایت نامه آگاهانه دریافت شد. نمونه ها به روش تصادفی ساده در یکی از دو گروه درمان کمکی جنتامایسین و جینسنگ قرار گرفتند.

درمجموع، 61 بیمار مطالعه را به پایان رساندند. خصوصیات پایه بیماران دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت. بیشترین یافته های بالینی در بین بیماران شامل تب در 55 نفر (%2/90) ، تعریق در 47 نفر (%1/77) ، ضعف و بی حالی در 45 نفر (%8/73) و آرتریت و آرترالژی در 43 نفر (%5/70) بود. عملکرد جینسنگ و جنتامایسین در بهبود تب (0/883 = p-value) کاهش تعریق (0/701 = p-value) ، بهبود ضعف و بی حالی (0/825 = p-value) ، بهبود علائم مفصلی (0/890 = p-value) و کاهش CRP (0/980 = p-value) در طی درمان تقریبا یکسان بود و میزان عود طی نه ماه در دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت (0/693 = p-value).

استفاده از جینسنگ به عنوان درمان کمکی باعث بهبود علائم بالینی بیماران شد و پذیرش ادامه درمان را بهتر کرد. به علاوه در مقایسه با جنتامایسین فاقد عوارض جانبی جدی بود.