بررسی رابطه دینداری با سلامت عمومی ( مطالعه موردی ساکنان شهر مشهد)

امروزه تاثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی در کنار عوامل بهداشتی و اقتصادی موثر بر سلامتی مورد توجه محققان و نظریه پردازان این حوزه قرار گرفته است. بررسی حاضر نیز با هدف دستیابی به رابطه دینداری با سطح سلامت شهروندان 30 سال و بالاتر شهر مشهد صورت گرفته و چهارچوب نظری آن متکی بر نظریات اجتماعی سلامت؛ ازجمله نظریات دورکیم، یینگر، ادی وگوردون آلپورت بوده است. جامعه آماری این تحقیق 300 نفر از شهروندان 30 سال و بالاتر شهر مشهد در سال 1396 بوده اند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها، از طریق روش پیمایش و به کمک پرسش نامه استاندار سلامت SF36 و پرسش نامه دینداری گلاک واستارک صورت گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان همبستگی بین دینداری و سلامت شهروندان برابر با 434/0 است. این نتیجه بیانگر وجود همبستگی مثبت (مستقیم) بین دینداری و سلامت است. همچنین، به وسیله متغیرهای مستقلی که وارد معادله رگرسیون شده اند، 38 درصد تغییرات حاصل در متغیر وابسته (سلامت) توسط متغیرهای مستقل تحقیق قابل تبیین است. در بین متغیرهایی که وارد مدل شده اند، براساس بتای های استانداردشده، متغیر مستقل دینداری بعد دانشی دارای بیشترین تاثیر بر سلامت شهروندان و مقدار استاندارد تاثیرگذاری آن بر متغیر وابسته (سلامت) برابر با 479/0 بوده است.