تاثیر سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان رت بر میزان آپوپتوز و بیان نشانگرهای سطح سلولی CD33 و CD34 جهت رهیافت درمانی لوسمی میلوئیدی مزمن

مقاومت دارویی در لوسمی میلوئیدی مزمن، یکی از چالش ها در درمان این بیماری می باشد. در این مطالعه با هدف القای آپوپتوز در سلول های رده سلولی K562 (لوسمی میلوئیدی مزمن) و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان رت (rBMSCs) جهت بررسی مارکر های سطح سلولی CD33 و CD34 و هم چنین درصد آپوپتوز صورت گرفته، هم کشتی این دو رده سلولی انجام شد. در یک مطالعه تجربی، پس از جداسازی rBMSCs ، این سلول ها به لحاظ تمایز به استخوان، چربی و غضروف شناسایی و هم چنین از نظر بیان مارکر های سطحی CD90 ، CD105 ، CD45 و CD56تعیین ماهیت شدند. سپس سلول های K562 جهت بررسی مارکر های سطح سلولی CD33 و CD34 و آپوپتوز با استفاده از روش فلوسیتومتری جمع آوری گردیدند. نتایج حاصل از ایمنوفنوتایپینگ سلول ها حاکی از بیان مثبت CD90 و CD105 و بیان منفی CD45 و CD56 بوده و بیان مارکر های سطح سلولی CD33 و CD34 در رده سلولی K562 در حضور rBMSCs به ترتیب به میزان 2/45% و 5/76% افزایش یافت. القای آپوپتوز در رده سلولی K562 به طور معنادار و به میزان 6/56% در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد (05/0 p<). مطالعه حاضر نشان داد، هم کشتی رده سلولی K562 با rBMSCs سبب افزایش معنادار در میزان بیان مارکر های سطح سلولی CD33 و CD34 و القای آپوپتوز در رده سلولی K562 می شود. این تاثیر می تواند از طریق فاکتور ها و سیتوکاین های مترشحه از سلول های بنیادی مزانشیمی باشد. هر چند که ارزیابی بهتر این سیتوکاین ها از نظر نوع آن ها در مطالعه های آینده توصیه می شود.