شبیه سازی تزریق متناوب آب و گاز د یاکسید کربن و تاثیر ناخالصی ها در دی اکسید کربن تزریقی به منظور افزایش بازیافت نفت

مخزنه ی دروکربوری ساختاری است متخلخل و نفوذپذیر در زیر زمین که انباشتی طبیعی از هیدروکربورها را به صورت مایع و یا گاز در خود جای داده و به کمک سنگهای غیر تراوا از محیط اطراف مجزا گردیده است. مخازن ایران با افت طبیعی فشار مخزن و افت دبی تولیدی از چاه، تولید آنها رفتهرفته کم شده تا جایی که دیگر تولید طبیعی از مخزن مقرون به صرفه نخواهد بود. این نقطه زمانی اتفاق میافتد که بازیابی نفت از مخزن به نسبت پایان یافته است. این بازیابی برای مخازن ایران حدود 20 درصد است. بنابراین برای برداشت نفتهای باقیمانده در مخزن نیازمند استفاده از روش های ازدیاد برداشت و تکنیکهای پیشرفته هستیم. به طور کلی ازدیادبرداشت از مخازن نفتی شامل روش هایی میشود که برای بهبود جابجایی و تولید به کار برده میشود. بدین منظور از گازهای دیاکسیدکربن، نیتروژن، گازهای هیدروکربوری و یا مخلوطی از آنها و یا به همراه آب استفاده میشود که مکانیسم همه آنها بر اساس انتقال جرم بین فاز نفت و گاز میباشد. هدف از این مطالعه مقایسه و ارزیابی سناریوهای مختلف تزریقی همانند تخلیه طبیعی، تزریق متناوب و آب و گاز دیاکسید کربن و همچنین تاثیر ناخالصیها همانند متان، سولفید هیدروژن و نیتروژن در دیاکسید کربن تزریقی در فرایند تزریق متناوب و آب و گاز دیاکسید کربن بروی میزان افزایش یا کاهش ضریب بازیافت در یکی از مخازن نفتی ایران می باشد. برای این منظور سناریوهای مختلف با استفاده از نرم افزار اکلیپس 300 شبیهسازی شد و پارامترهای مختلف همانند دبی تزریق و درصد گاز تزریقی بررسی گردید و در پایان، نتایج این سناریوها با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان میدهد که افزایش درصد گاز نیتروژن و متان در گاز دی اکسید کربن تزریقی سبب افزایش بازیافت نفت میگردد.