کاهش آسیب سرمازدگی و بهبود ویژگی های پاداکسندگی میوۀ انار با تیمارهای پیش و پس از برداشت با کاربرد متیل جاسمونات

انار از جمله میوه های حساس به سرمازدگی است و نگهداری آن در دمای پایین تر از 5 درجۀ سلسیوس منجر به ظهور نشانه های سرمازدگی می شود. این پژوهش به صورت یک آزمایش ترکیبی از تیمار پیش و پس از برداشت غلظت های مختلف متیل جاسمونات (0 (شاهد) ، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی مولار) بر کاهش سرمازدگی و ترکیب های پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) و ارزش تغذیه ای میوۀ انار رقم ملس ساوه انجام شد. میوه ها در دمای 1±4 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد به مدت 4 ماه نگهداری شدند. تیمار 2/0 میلی مولار متیل جاسمونات به طور معنی داری سبب کاهش شاخص سرمازدگی، میزان نشت یونی و مالون دی آلدئید به ترتیب به میزان 54، 20 و 27 درصد شد. میوه های تیمارشده با سطح 2/0 میلی مولار متیل جاسمونات دارای ترکیب های فنلی، آنتوسیانین های کل، ظرفیت پاداکسندگی و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز بیشتری در مقایسه با شاهد داشتند. همچنین میوه های انار تیمارشده با متیل جاسمونات درصد کاهش وزن، مواد جامد محلول کل و pH کمتر، ویتامین ث و اسید کل بیشتری در مقایسه با میوه های شاهد داشتند. به طورکلی متیل جاسمونات را می توان به عنوان یک روش سودمند و کاربردی برای افزایش مقاومت میوه های انار به آسیب سرمازدگی و بازدارندۀ کاهش ارزش تغذیه ای میوه ها در مدت انبارمانی و انتقال آن ها به بازار، به کار برد.