مقایسه تاثیر 12 هفته تمرینات تای چی و مصرف مکمل گلوکزامین سولفات بر تعادل زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو

استئوآرتریت زانو، از شایع ترین مشکلات اسکلتی- عضلانی سالمندان است که منجر به کاهش تعادل و زمین خوردن می شود. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات Tai Chi و مکمل گلوکوزامین سولفات بر تعادل زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو انجام شد. مطالعه حاضر، از نوع کارآزمایی بالینی بود و بر روی 75 زن سالمند مبتلااستئوآرتریت زانو که شدت بیماری آن ها با مقیاس Kellegeren و Lawrence همگن سازی شده بود، انجام گردید. افراد با تخصیص تصادفی در سه گروه تمرینات Tai Chi، مکمل گلوکوزامین سولفات و شاهد قرار گرفتند. گروه Tai Chi، به مدت سه ماه هفته ای سه جلسه تمرینات Tai Chi را انجام دادند و گروه مکمل، با تجویز پزشک، هفته ای 3 مرتبه مکمل گلوکوزامین سولفات مصرف کردند و گروه شاهد مداخله ای دریافت نکردند. تعادل ایستا، با دستگاه تعادل سنج (حالت چشم باز و بسته) و تعادل پویا با آزمون زمان دار بلند شدن و رفتن (Timed up and go یا TUG) قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. داده ها با آزمون Dependent t و One-way ANOVA در سطح معنی داری 050/0 > P تجزیه و تحلیل شدند. تمرین Tai Chi، تاثیر معنی داری در بهبود نتایج آزمون ها قبل و بعد از مداخله در تعادل ایستا چشم باز (001/0 = P و 57/9 = t) ، تعادل ایستا چشم بسته (001/0 = P و 30/5 = t) و تعادل پویا (001/0 = P و 54/8 = t) ایجاد کرد و متغیر مکمل تنها در نتایج آزمون تعادل پویا (040/0 = P و 21/2 = t) بهبود معنی داری ایجاد کرد و در گروه شاهد در مقایسه نتایج پیش از مداخله و پس از مداخله، تغییری مشاهده نشد. در بررسی تفاوت های بین سه گروه با استفاده از آزمون ANOVA، تنها تفاوت بین گروه تمرین و شاهد در تعادل ایستا چشم باز و بسته (010/0 = P) و تعادل پویا (040/0 = P) از لحاظ آماری معنی دار بود. نتیجه‎گیری: به نظر می رسد تمرینات Tai Chi، موجب کاهش معنی دار نوسانات قامت و بهبود تعادل در سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو می شود و از بین دو متغیر تمرین و مکمل گلوکوزامین سولفات، تمرین متغیر اثرگذاری بوده است.