بررسی اثر دما و غلظت الکترولیت در فرآیند الکتروپولیش بر مقاومت به خوردگی آلیاژ اینکونل 718

بهبود مقاومت به خوردگی توسط فرآیند الکتروپولیش یکی از راه های مهم در فرآیند اصلاح سطح می باشد. در این تحقیق اثر دو متغیر غلظت اسید پرکلریک و دمای حمام بر فرآیند الکتروپولیش و تاثیر آن بر مقاومت به خوردگی آلیاژ اینکونل 718 بررسی شد. جهت بررسی ریزساختار و کیفیت زبری سطح، قبل و بعد از الکتروپولیش به¬ترتیب از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی و آزمون زبری¬سنجی سطح استفاده شد. جهت تعیین محدوده ولتاژ و جریان الکتروپولیش منحنی های I-V به¬کار گرفته شد. نتایج نشان داد دست¬یابی به سطحی یکنواخت و عاری از حفرات تنها در شرایطی حاصل می شود که ترکیب الکترولیت حاوی 20 درصد حجمی اسید پرکلریک و دمای حمام برابر°C 15 باشد. تحت شرایط مذکور سرعت الکتروپولیش در مرزدانه ها و درون دانه ها به یکدیگر نزدیک شده و منجر به ایجاد سطحی صاف و یکنواخت می گردد. حداقل زبری سطح بعد از الکتروپولیش در شرایط بهینه μm 026/0 به¬دست آمد. نتایج حاصل از آزمون پلاریزاسیون تافل در محلول H2SO4+0. 01M KSCN 0. 5M نشان داد، الکتروپولیش موجب کاهش چگالی جریان خوردگی و نجیب تر شدن پتانسیل خوردگی در آلیاژ شده است. نمونه الکتروپولیش شده در شرایط بهینه بیشترین مقاومت به خوردگی را از خود نشان داد. دلیل افزایش مقاومت به خوردگی در اثر الکتروپولیش به تشکیل لایه اکسیدی یکنواخت و ریزساختار عاری از حفرات در سطح نسبت داده شد.