اثر جایگزینی متیونین گیاهی با متیونین سنتزی در جیره های کم پروتئین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، پاسخ های ایمنی و برخی از فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف متیونین گیاهی در جیره های کم پروتئین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، پاسخ های ایمنی و برخی از فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه ذرت و کنجاله سویا انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی (مخلوطی از دو جنس) سویه تجاری راس 308 به 6 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره استاندارد تجاری حاوی 100 درصد متیونین سنتزی (دی-ال متیونین) به عنوان تیمار شاهد و جیره کم پروتئین (سطح پروتئین 2 درصد کمتر از جیره شاهد) با سطوح مختلف متیونین گیاهی (0، 15، 30، 45 و 60 درصد) جایگزین متیونین سنتزی به ترتیب برای دوره رشد (24- 11 روزگی) و پایانی (41-25 روزگی) بود. با کاهش سطح پروتئین جیره تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد و سایر تیمارها از نظر مصرف خوراک در دوره پایانی و کل دوره پرورش و افزایش وزن در دوره پایانی مشاهده شد (05/0P<). با افزایش جایگزینی متیونین گیاهی تا سطح 60 درصد در جیره کم پروتئین، تفاوت معنی داری از نظر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در دوره پایانی و کل دوره پرورش بین تیمارها مشاهده شد (05/0P<). کاهش سطح پروتئین جیره، مقدار چربی محوطه شکمی و غلظت کلسترول، تری گلیسرید و VLDL خون در سن 41 روزگی را افزایش داد (05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد که می توان متیونین گیاهی را تا سطح 45 درصد در جیره های کم پروتئین در دوره رشد و پایانی جوجه های گوشتی بدون تاثیر بر ضریب تبدیل غذایی جایگزین متیونین سنتزی نمود.