مقایسه ی بیان گیرنده اندوتلین A در دیسپلازی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان

محور اندوتلین (Endothelin یا ET) شامل گیرنده اندوتلین A (ETA) ، نقش مهمی به عنوان تنظیم کننده تونوسیته عروق و تمایز بافتی ایفا می نماید. شواهدی از اهمیت محور اندوتلین در کارسینوژنز وجود دارد. هیچ گونه اطلاعاتی در رابطه با مقایسه بیان ETA بین دیسپلازی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان موجود نیست. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه بیان ایمونوهیستوشیمیایی ETA بین این دو گروه بود. در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد مطالعه شامل بلوک های بافتی پارافینه 20 مورد دیسپلازی و 21 مورد کارسینوم سلول سنگفرشی دهان بود. مقاطع سه میکرونی از بلوک ها تهیه و به روش ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی ETA رنگ آمیزی شدند. درصد سلول های رنگ گرفته و شدت رنگ پذیری سلول ها بین دو گروه با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی و کای اسکوار در سطح معنی داری 05/0< p مقایسه شد. در گروه دیسپلازی، 11 نمونه برای ETA رنگ گرفتند و در گروه کارسینوم تمامی نمونه ها رنگ رفتند. مقایسه درصد سلول های رنگ گرفته و طبقه بندی نیمه کمی آن تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان داد (به ترتیب 02/0= p و 005/0= p) ، به گونه ای که بیان ETA در کارسینوم بیش تر از دیسپلازی بود. شدت رنگ پذیری ETA در گروه کارسینوم به طور معنی داری بیش تر از دیسپلازی بود (006/0= p). تفاوت معنی داری بین بیان ETA در دیسپلازی خفیف و متوسط با کارسینوم وجود داشت.
استنتاج: یافته های ما حاکی از نقش گیرنده ETAدر پیشرفت دیسپلازی به سمت کارسینوم سلول سنگفرشی دهان است.