باز تعریف دوستی، در حلقه های کند و کاو فلسفی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر پدیده دوستی به عنوان یکی از مهمترین چالش¬های زندگی اجتماعی انسان به ویژه در دوران مدرسه، بر پیشرفت معرفتی کودکان و نوجوانان در حلقه¬های کندوکاو فلسفی می باشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیل و تفسیر متون و استنتاج منطقی بهره گرفته شد. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که گفتگوی جمعی نقاد و خلاق در «حلقه¬های کندوکاو فلسفی» همواره با دو دغدغه همراه است: نخست، در صورت مشارکت در گفتگوی انتقادی احتمال تخریب و تکدر دوستی میان هم¬کلاسان وجود دارد. دومین نگرانی، رکود پیشرفت معرفت¬شناختی در حلقه¬های کندوکاو به دلیل عدم مشارکت دوستان صمیمی در فرایند نقد و تولید ایده¬های بدیع در حین گفتگو و پیروی از آرای افراد قوی¬تر در کلاس می باشد. لذا به¬نظر می¬رسد، همان¬گونه که این جنبش¬های تاملی نیازمند تغییر و تحولاتی در سخت¬افزارهای نظام تعلیم و تربیت سنتی هستند، می¬بایست در حوزه نرم¬افزاری تعلیم وتربیت از جمله مفهوم دوستی، تعریف جدیدی ارائه دهند. پرورش تفکر مراقبتی درکنار دو مهارت فکری نقاد و خلاق می¬تواند مفهوم دوستی را در ذهن کودکان به مثابه یک امر مراقبتی با تمام ویژگی¬های آن ارتقاء دهد. برپایه نتایج به دست آمده می توان بازتعریف مفهوم دوستی از رابطه¬ای سطحی و مبتنی بر تایید را به رابطه¬ای مراقبتی، اندیشمندانه و رشد¬دهنده پیشنهاد داد.