اثرات سایتوتوکسیک ملاتونین بر رده سلولی لوسمی میلوئیدی مزمن K562 در شرایط آزمایشگاهی

ملاتونین در بدن از منابع مختلف ساخته می شود. در برخی از مطالعات گذشته به اثرات انکواستاتیک ملاتونین اشاره شده است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات ملاتونین بر روی سلول های K562 به عنوان مدلی از لوسمی میلوئید مزمن است. در این مطالعه تجربی تعداد 104Í6 سلول از رده K562 به مدت 24 ساعت با غلظت های متفاوت شامل؛ صفر، 50، 75، 100، 150 و 200 میکرومولار از ملاتونین تیمار شدند. تغییرات ریخت شناسی سلول های تیمار شده با استفاده از میکروسکوپ نوری معکوس در مقایسه با نمونه کنترل مورد ارزیابی قرار گرفت. اثرات مهار رشد و کشندگی ملاتونین با استفاده از MTT (دی متیل تیازول دی فنیل تترازولیوم بروماید) و نوترال رد سنجیده شد. از رنگ آمیزی رایت گیمسا جهت ارزیابی تمایز استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری کروسکال والیس و نرم افزار SPSS تحلیل شدند (05/0P<). اختلاف معنی داری در مهار رشد سلولی بین غلظت های صفر و 50 میکرومولار با سایر غلظت ها و غلظت های 150 و 200 میکرومولار با سایر غلظت ها در این رده سلولی دیده شد. بیشترین اثر مهار رشد سلولی در غلظت های بالای ملاتونین رخ داد. حداکثر اثر سایتوتوکسیتی ملاتونین بر رده سلولی K562 در غلظت 200 میکرومولار است، در حالی که در غلظت 50 میکرومولار اثر سایتو توکسیسیته ملاتونین حداقل بود (05/0P<). ملاتونین قابلیت مهار تکثیر سلول های سرطانی رده K562 را در شرایط آزمایشگاهی دارا می باشد.