بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و جامعه پذیری سازمانی با بهره وری کارکنان مراکز درمانی شهرستان لامرد

از مهم ترین اهداف کلی که دولت ها و سازمان ها دنبال می کنند، می توان به بهره وری پایدار، نوآوری و کیفیت زندگی اشاره کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و جامعه پذیری سازمانی با بهره وری کارکنان مراکز درمانی شهرستان لامرد انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از 2131 نفر از کارکنان مراکز درمانی شهرستان لامرد در سال 1394 می باشد. حجم نمونه مورد بررسی براساس جدول مورگان 325 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، از بین بیمارستان ها و مراکز درمانی به صورت تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه پرسشنامه هوش هیجانی آوستین و همکاران (2004) با ضریب پایایی کلی 80/. ، پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی رالف و کتز ابداع و ترجمه مقیمی (1377) با ضریب پایایی 83/. و پرسشنامه سنجش بهره وری اسمیت و همکاران (1998) با ضریب پایایی 89/. مورد استفاده قرار گرفت و روایی پرسشنامه ها نیز مورد تایید متخصصان قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده شد. ضرایب همبستگی بدست آمده بین هوش هیجانی و جامعه پذیری سازمانی با بهره وری کارکنان مراکز درمانی شهرستان لامرد در سطح معناداری (002/.) و (0001/.) معنادار گردیده است. همچنین با توجه به ضریب تعیین (24/.) به دست آمده نشان می دهد متغیرهای پیش بین روی هم رفته می توانند 24 درصد از تغییرات متغیر بهره وری را پیش بینی کنند. همچنین مقدار F برابر (11/13) در سطح (0001/.) معنادار گردیده و چون سطح قابل قبول معناداری کمتر از 05/. می باشد، می توان نتیجه گرفت که متغیرهای پیش بین (هوش هیجانی و جامعه پذیری سازمانی) می تواند متغیر ملاک (بهره وری) را پیش بینی کنند. بین هوش هیجانی و جامعه پذیری سازمانی با بهره وری کارکنان مراکز درمانی شهرستان لامرد رابطه معناداری وجود دارد و هوش هیجانی و جامعه پذیری سازمانی می تواند بهره وری را به طور معناداری پیش بینی نماید.