برآورد تبخیر تعرق واقعی با استفاده از تصاویر سنجنده OLI و الگوریتم سبال (مطالعه موردی: دشت ناز- ساری)

تعیین تبخیرتعرق که یکی از بخش های اصلی چرخه هیدرولوژی می باشد. در مواردی همچون برنامه ریزی آبیاری، بیلان آب، طراحی و مدیریت سامانه های آبیاری و پیش بینی عملکرد محصول ضروری است. سنجش از دور بر خلاف روش های رایج نقطه ای، تبخیرتعرق را در مقیاس های مختلف مکانی برآورد می کند. بنابراین هدف از این پژوهش برآورد تبخیرتعرق واقعی در منطقه دشت ناز ساری با استفاده از تصاویر سنجنده OLI و به کارگیری الگوریتم تراز انرژی سطح خشکی (سبال) است. برای ارزیابی یافته ها، تبخیرتعرق برآورد شده از الگوریتم سبال با روش مرجع پنمن- مانتیث- فائو مقایسه شد. همبستگی نیرومند و معنی داری میان این دو روش (93/0 =R2) دیده شد. خطای کم برآورد الگوریتم سبال در مقایسه با روش مرجع (14/1 =RMSE) و کمی تفاضل مطلق بین مدل سبال و روش پنمن- مانتیث- فائو (96/0 =MAE) بیان گر این است که میان داده های برآوردی از روش الگوریتم سبال و روش پنمن- مانتیث- فائو همخوانی خوبی وجود دارد. از این رو، این پژوهش نشان داد که تصاویر سنجنده OLI و الگوریتم سبال توانایی این را دارند تا مقدار تبخیرتعرق واقعی را در منطقه دشت ناز ساری به خوبی برآورد کند.