تاثیر بازخوردهای اصلاحی مدرسان بر مهارت خواندن، اضطراب و نگرش فارسی آموزان غیرایرانی: روش تلفیقی

پژوهش حاضر درصدد بررسی تاثیر بازخوردهای اصلاحی اساتید بر مهارت خواندن و درک مفاهیم، میزان اضطراب و نگرش فارسی آموزان خارجی نسبت به یادگیری زبان فارسی است. به منظوردستیابی به این هدف، ابتدا 44 فارسی آموز خارجی با سطح زبانی یکسان، به صورت تصادفی از میان فارسی آموزان مرکز بین المللی «آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان» دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پیش از آغاز پژوهش، هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه ی نگرش و اضطراب دورنیه (2005) و آزمون بسندگی زبان فارسی قنسولی (1389) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله ی بعد، شرکت کنندگان گروه آزمایش ظرف 15 جلسه، انواع بازخوردهای اصلاحی را دریافت کردند. پس از اتمام جلسات، از شرکت کنندگان در هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و دیدگاه هریک از گروه ها نسبت به بازخوردهای اصلاحی دریافتی، از طریق مصاحبه و ضبط ویدئویی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون نمونه ی تی مستقل حاکی از آن بود که فارسی آموزان گروه آزمایش در پس آزمون مهارت خواندن و درک مطلب، نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشته اند. همچنین، نتایج نشان داد که بازخوردهای اصلاحی اساتید تاثیر مثبتی بر کاهش سطح اضطراب فارسی آموزان داشته است. در رابطه با نگرش فارسی آموزان نسبت به یادگیری زبان فارسی، نتایج حاصله گویای آن است که در نتیجه ی بازخوردهای دریافتی از سوی استاد، تغییر چشمگیری در نگرش فارسی آموزان ایجاد نشده است. اکثر مصاحبه شوندگان معتقد بودند به منظور افزایش میزان اثربخشی بازخوردها، باید از انواع گوناگون بازخوردهای اصلاحی با توجه به موقعیت های مناسب بهره جست.